Το πρώτο διάστημα μετά τον οριστικό χωρισμό φαίνεται να είναι δύσκολο τόσο για τον Κώστα όσο και για τη Μαρία. Ο Κώστας με εκδρομές και περιπάτους προσπαθεί να ελέγξει τις δυνάμεις του, ενώ η Μαρία με σύσταση του γιατρού της πηγαίνει αυτή τη φορά στο Χαλάνδρι που το κλίμα του θεωρείται καταλληλότερο για την περίπτωσή της. Εκεί πληροφορείται το θάνατο του ποιητή Ιωσήφ Ραφτόπουλου, φίλου της και φίλου του Καρυωτάκη. Στην κηδεία του θα ξαναβρεθούν, η συνάντησή τους όμως αυτή δεν έχει τίποτε από τις παλιότερες φλογερές συναντήσεις τους. Στο μεταξύ, ο ποιητής εγκαταλείπει οριστικά το Υπουργείο Εσωτερικών και τη Νομαρχία Αττικοβοιωτίας και μετατίθεται στις κεντρικές υπηρεσίες του Υπουργείου Υγιεινής και Πρόνοιας ως προϊστάμενος του Γραφείου Εποπτείας Εγκαταστάσεως Προσφύγων. Για μία ακόμη φορά θα έρθει σε επαφή με τη συναλλαγή και τη διαφθορά. «...Εκεί η ληστεία γινόταν υπό λαμπρούς, διεθνείς οιωνούς, μέσα σε πολυτελή γραφεία...», θα γράψει αργότερα στην «Κάθαρση».
