ในอดีต มเหจักรา ถือเป็นตระกูลข้าหลวงใหญ่ที่มั่งคั่งไปด้วยยศถาและทรัพย์สินเงินทอง แต่สิ่งที่ผู้คนกล่าวขานถึงมากที่สุดเห็นจะเป็น เฟื่อง ลูกสาวเพียงคนเดียวของ พระยาอารักษ์ และ คุณหญิงศรีเรือน ความงดงามของนางร่ำลือกันไปทั่วทุกสารทิศ หาใครเปรียบไม่ได้ ทั้งความงามทั้งฐานะและบรรดาศักดิ์ เธอคือหญิงสาวผู้เพรียบพร้อมด้วยทุกสิ่งที่หญิงอื่นต้องการ นางถูกหมายมั่นไว้ให้เป็นคู่กับ พัน บุตรชายของคณบดีใหญ่ผู้มีฐานะและหน้าตาทัดเทียมกัน สมกันราวกับฟ้าสร้างมา การแต่งงานกำลังจะเกิดขึ้น ..แต่มีความลับหนึ่งซุกซ่อนอยู่โดยที่ไม่มีใครรู้.... เฟื่อง รักกับ ชุน ชายเชื้อสายจีนผู้เป็นเพียงลูกจ้างในขายผ้า ความรักของทั้งคู่ถูกปิดบังไว้มาตลอด มีเพียง อุ่น กับ ทับทิม พี่เลี้ยงของเฟื่องเท่านั้นที่รู้และคอยเป็นสายให้ยามทั้งสองลักลอบพบกัน ยิ่งฤกษ์แต่งใกล้เข้ามาก็ยิ่งทำให้เฟื่องกับชุนกังวลใจ และในการลักลอบพบหากันในคืนหนึ่งเฟื่องก็ถูกพระยาอารักษ์ผู้เป็นพ่อจับได้ พระยาโกรธเกรี้ยวลูกสาวที่ใฝ่ต่ำลดตัวลงไปรักกับทาส หลังจากนั้เฟื่องก็ถูกตีตรวนล่ามไว้กับเสาเรือนในห้องนอนเพื่อป้องกันการลักลอบออกไปพบกับชุน ในขณะเดียวกันก็มีคำสั่งให้ นายเบี้ย หัวหน้าทาสนำตัวชุนไปฆ่าทิ้ง แต่นายเบี้ยเห็นใจที่ชุนเป็นคนดีจึงไม่ลงมือ และแอบปล่อยให้ชุนหนีไป แต่การณ์ไม่เป็นดังคิด ชุนที่รอดไปได้ ฉวยโอกาสนี้ย้อนกลับไปที่เรือนของพระยาอารักษ์อีกครั้งเพื่อพาเฟื่องหนี เฟื่องยินยอมทิ้งทุกอย่างเพราะความรักที่มีต่อชุน เมื่อความล่วงรู้ถึงหูพัน การตามล่าจึงเกิดขึ้นทันที! ในป่าทึบนั้น ชุนกับเฟื่องไปเจอเข้ากับวัดร้างแห่งหนึ่งซึ่งตั้งอยู่ริมผา อาการบาดเจ็บของชุนจากการที่โดนพันแทง เพิ่มมากขึ้นทุกที เห็นทีว่าเขาจำต้องคืนเฟื่องให้กับพันเป็นแน่แท้ แต่เฟื่องไม่ยอม ชุนเอ่ยปากขอให้เฟื่องร่วมสาบาน หากชาตินี้ไม่อาจอยู่เป็นคู่กันได้ ก็จะขอติดตามรักกันทุกชาติทุกภพตลอดไป! สิ้นคำสาบานชุนเอาตรวนอีกข้างมัดเข้ากับข้อเท้าของตัวเองและกระโดดหน้าผาฆ่าตัวตายไปพร้อม ๆ กับเฟื่อง แต่แล้วเรื่องไม่คาดฝันก็เกิดขึ้นเมื่อเฟื่องจบชีวิตลงแต่ชุนกลับไม่ตาย!! ชุนหมดสติไปจน นวล และ พรานมี ที่กำลังหาของป่ามาพบเข้าและช่วยเหลือไว้ เฟื่องเข้าสู่ภพแห่งความตายตามลำพัง ไร้เงาของชายคนรัก ยิ่งเมื่อเห็นร่างของเขาถูกแยกจากไป ด้วยความอาลัยรัก วิญญาณของเฟื่องจึงติดตามชุนไป จากเหตุการณ์นั้นทำให้นวลได้เจอกับชุน จนกระทั่งวันหนึ่งชุนหลบหนีออกมาได้และคิดจะไปกระโดดหน้าผาตายอีกครั้ง ระหว่างทางเขาได้พบกับพระธุดงค์เข้าเสียก่อน พระธุดงค์เข้าสมาธิและหยั่งรู้ถึงความคิดของชุนจึงสั่งสอนจนชุนได้สติ ไม่คิดถึงความตายอีก
